Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

«ΧΑ»: Συναφείς θεωρητικές απόψεις (συνέχεια)

Frank Duffy

Ιδιότητα: αρχιτέκτονας, διετέλεσε πρόεδρος του Royal Institute of British Architects.
Βιβλιογραφική αναφορά: Duffy Francis, «Office design and organizations: 1. Theoretical basis», Environment and Planning (B): 1974, volume 1, pp. 105-118 / Duffy Francis, «Role and status in the office», Architectural Association Quarterly (AAQ), volume 1, number 4, 1969.

Ο Duffy, διαχωρίζοντας το θέατρο, ως κτίριο, από το σκηνικό και την πλοκή, παρατηρεί στα μοντέλα του (ασχολείται ειδικά με χώρους γραφείων) μία σχέση μεταξύ χώρου, χωρικής διαχείρισης, και συμπεριφοράς παρεμφερή με τη δραματουργική ιδέα του Goffman.

Απομονώνοντας τις ορατές χωρικές δομές (τους ρόλους, τα σκηνικά, και τις συμπεριφορές, ως στοιχεία ορατά, απτά, κατάγραψιμα και επομένως αναλύσιμα) από τις μη ορατές (όπως το κοινωνικό στρώμα, την εξουσία, την οικονομία), επιχειρεί τη σύνδεση της κοινωνιολογίας με την αρχιτεκτονική. Στην προσπάθειά του αυτή δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο χώρο ακριβώς γιατί αποτελεί το πεδίο όπου διεξάγεται η διαντίδραση μεταξύ ορατών και αοράτων δομών σε μία διαρκή διαδικασία διαμόρφωσης και επαναδιαμόρφωσης υλικού αποτυπώματος.

Το καίριο ζήτημα είναι σε ποιο ποσοστό η κοινωνιολογία περιέχει αφαιρέσεις (τάξη – εισόδημα – status – σύμβολα), και σε ποιο ποσοστό ύλη, και ειδικότερα, πώς οι γενικές κοινωνικές αφαιρέσεις εκφράζονται σε υλικά αντικείμενα (π.χ. καρέκλες, τραπέζια, καναπέδες, και χωρικές οργανώσεις).